W każdym pozwie o rozwód w sytuacji, gdy z małżeństwa stron pochodzą małoletnie dzieci strona, przy której dziecko pozostaje pod stałą pieczą obowiązana jest zgłosić roszczenie o zasądzenie na rzecz dziecka alimentów.
Bez znaczenie przy tym pozostaje kwestia żądania rozwodu z orzeczeniem o winie lub bez orzekania o winie. Alimenty na dziecko należą się dziecku bez znaczenia czy rodzic osiąga dochody, gdyż sąd bada możliwości zarobkowe i majątkowe strony obowiązanej. W konsekwencji oznacza to, że sąd rozstrzyga w jakiej wysokości dana osoba mogłaby uzyskiwać dochody, gdyby wykorzystywała w pełni swoje możliwości, biorąc pod uwagę wiek oraz wykształcenie rodzica. Sam fakt, że rodzic uzyskuje minimalne wynagrodzenie nie oznacza, że w najniższym stopniu będzie partycypował w kosztach utrzymania dziecka.
Strona uprawniona do otrzymania alimentów musi wykazać poprzez oświadczenia oraz dokumenty jaki jest miesięczny koszt utrzymania małoletniego dziecka. W uzasadnieniu należy zatem określić wydatki na wyżywienie, odzież, obuwie, leki, wizyty lekarskie, środki kosmetyczne i higieniczne, mieszkanie tj. czynsz i media, koszty związane z edukacją czy opłatami za przedszkole lub żłobek oraz inne jakie rodzic ponosi w związku z zaspokajaniem podstawowych potrzeb dziecka.
Strona zobowiązana w tym wypadku, aby obniżyć wysokość alimentów powinna wykazać dochód jaki utrzymuje z tytułu umowy o pracę, umów cywilnoprawnych lub działalności gospodarczej oraz wydatki jakie ponosi w związku z własnym utrzymaniem. Co więcej rodzic ma możliwość kwestionowania wydatków na dziecko wskazanych w pozwie, jeśli nie były z nim konsultowane lub są po prostu wygórowane. Często zdarza się, że rodzic, przy którym dziecko pozostaje, wskazuje w pozwie rozwodowym kwotę przewyższającą wysokość kosztów utrzymania dziecka, aby po ewentualnym obniżeniu tej kwoty przez sąd uzyskać satysfakcjonujące świadczenie alimentacyjne.
Sąd w toku orzekania określi średni miesięczny koszt utrzymania dziecka, a następnie dokona podziału tej kwoty na oboje rodziców. Co do zasady sądy w Polsce dokonują podziału alimentów w ten sposób, że rodzic, który sprawuje bezpośrednią i stałą pieczę nad dzieckiem ponosi koszt utrzymania w 40%, w pozostałej części drugi rodzic. Jest to oczywiście również uzależnione od wysokości dochodów obojga rodziców. Zdarzają się sytuację w których strona zobowiązana do łożenia na dziecko, które nie zamieszkuje wspólnie z nim ponosi koszty jego utrzymania nawet w 80%.